جمعیت ناجیان آب سازمان مردم نهاد (NGO)
آسیاب آبی یا آسیا اویی دستگاهی بوده است که برای خورد کردن گندم و سایر غلات و برای درست کردن آرد وجود داشته است و با استفاده از تکنیک سرعت آب و یا فشار آب کار میکرده است. معمولاً در کنار آبادى‌ها بر سر راه قنات، هر جا که پستى و بلندى اجازه مى‌داده از انرژى پاک و ارزان آب براى چرخش سنگ آسیاب استفاده مى‌شده است. عمده‌ترین قسمت آسیاب، تنوره آن است که به صورت مخروطى ناقص و وارونه طراحى و ساخته مى‌شده است. به گونه‌اى که آب ذخیره شده در آن، از روزنى کوچک با فشار، پره‌هاى سنگ‌آسیاب را به حرکت در مى‌آورد. سنگ‌هاى آسیاب از نوع مقاوم و به شکل مدور هستند که یکى ثابت و دیگرى متحرک است. گندم یا جو، از روزنى به مرکز آن هدایت مى‌شود و بر اثر سایش و حرکت سنگ بالایى بر سنگ پایینى، گندم به آرد تبدیل مى‌شود. فضاى اصلى آسیاب‌ها در دل زمین جاى دارد و بخش نمایان آن اندک است و به نورگیرها و ورودى خلاصه مى‌شود. محل‌هایى براى نگهدارى جوال گندم و آرد و استراحت آسیابان نیز جزیى از فضاهاى آسیاب محسوب مى‌شود.
منبع : گنجینه ملی آب ایران
